Terapia nowotworowej O. Carla Simontona
Choroba najczęściej jest zaskoczeniem. Im groźniejsza, w subiektywnym odczuciu, tym zaskoczenie większe. Zaskoczenie
i przerażenie to stres. Stres towarzyszy każdej chorobie, a ciężkiej szczególnie intensywny.
Gdy jesteśmy chorzy lekarz i my sami winniśmy mobilizować siły odpornościowe organizmu, nasz system immunologiczny. Stres,
a zwłaszcza dystres działa odwrotnie. Obniża naszą odporność i utrudnia zmagania się z chorobą. To jeden powód by zająć się
w czasie choroby nie tylko ciałem lecz i psychiką.
Jest też drugi powód. Choroba często jest nie tylko wynikiem negatywnego wpływu otoczenia. Jest odpowiedzią całego naszego organizmu na jego stan. Często chorobę poprzedzają stany depresyjne, złe samopoczucie, smutek, poczucie bezsensu – negatywne stany emocjonalne. Przeżywaliśmy je gdyż były w naszym życiu tego jakieś przyczyny. Zdarzenie, z którymi nie umieliśmy się pogodzić. Relacje z bliskimi, które nas nie satysfakcjonowały, a których nie potrafiliśmy zmienić lub brak takich relacji i uczucie pustki. Utraciliśmy sens naszego życia gdyż przed nami nie było już dalszych, atrakcyjnych celów. Jeśli tak było, jeśli nie „rozwiązaliśmy tych zadań życiowych” to należy zrobić to teraz. One dalej w nas tkwią i ograniczają naszą energię, naszą chęć życia, zabierają nam siły
i wiarę w siebie.
Jest też trzeci powód do zajęcia się własną psychiką. Choroba zawsze dezorganizuje nasze życie, nasze relacje z otoczeniem. Zmusza do znoszenia niewygód, zmiany stylu życia, odczuwania ubocznych skutków leczenia. To czynniki zakłócające, wywołujące nieprzyjemne emocje, zmuszające nas do przeorganizowania się. Im lepiej i szybciej to zrobimy, tym negatywny wpływ tych stanów na proces zdrowienia będzie mniejszy.
Można z tym radzić sobie samemu i do tej pory wielu ludzi tak robiło. Nie mieli innych możliwości. Zostawali z tym wszystkim sami. Nie było chętnych i kompetentnych by im w tym pomóc. Teraz sytuacja się zmieniła. O. Carl Simonton ze swoją żoną i gronem współpracowników stworzył program psychicznej pomocy osobom chorym. Metody i techniki NLP (NeuroLingwistycznego Programowania) nadają się doskonale do jego realizacji. Dzięki tym dwu źródłom powstał program treningu terapeutycznego dla osób z problemami nowotworowymi.
Przewidziany jest jako cykl 16 spotkań ( raz lub dwa razy w tygodniu). W zależności od częstości spotkań, trwa dwa lub cztery miesiące. Każde spotkanie trwa 5 godzin. Spotkania realizują 9 kolejnych kroków ku zdrowieniu. Poniżej są one wymienione:
Program terapii nowotworowej na podstawie O. Carla Simontona i NLP
- Psychiczno-fizjologiczny mechanizm choroby:
Związek pomiędzy układem odpornościowym a psychiką człowieka
Stres, depresja, strach, lęk i ich wpływ na układ odpornościowy
Jedność człowieka – człowiek jako system
Własny wpływ na stan sprawności organizmu
1 – spotkanie - Porozumiewanie się z otoczeniem i samym sobą:
Zasady komunikacji społecznej
Własna „mapa świata” a „mapy” innych
Emocje towarzyszące komunikacji
Przekonania i własne wartości jako „szkielet mapy”
1 – spotkanie - Poszukiwanie psychicznych przyczyn choroby:
„Klęski, porażki, niepowodzenia” ostatniego okresu życia
„Bilans” dotychczasowego życia i ocena realizacji własnej misji
Potrzeby, marzenia czekające „w kolejce” na realizację
„Korzyści” płynące z choroby
2 – spotkania - Wyobraźnia i jej wykorzystanie w leczeniu:
Rola wyobraźni w życiu psychicznym człowieka
Uruchomienie wyobraźni i ćwiczenia w posługiwaniu się nią
Wyobraźnia jako droga komunikacji z nieświadomością
Stan relaksu, odprężenia – wykorzystanie do tego wyobraźni oraz ciała
Zaangażowanie wyobraźni w proces leczenia
Psychiczne wspieranie terapii medycznej
3 – spotkania - Radzenie sobie z negatywnymi emocjami (z przeszłością):
Praca z pretensjami, żalami, urazami, zazdrością, zawiścią
Sztuka kompromisu, tolerancji, zrozumienia, negocjacji z otoczeniem i sobą
2 – spotkania - Pozytywna wizja dalszego życia:
Odnajdywanie celów w życiu
Tworzenie realistycznych planów ich realizacji
„Pierwsze kroki” realizacji postawionych celów
2 – spotkania - Komunikacja i współpraca z własną nieświadomością:
Symbole i metafory, bajki i mity
Personalizowanie symboli
1 – spotkanie - Złe samopoczucie psychiczne i fizyczne:
Ból fizyczny i sposoby radzenia sobie z nim
Strach przed chorobą i jej nawrotami
Nieuniknioność śmierci i lęk przed śmiercią
2 – spotkania - Relacje z otoczeniem społecznym:
Relacje z rodziną i najbliższymi
Relacje ze współpracownikami, znajomymi
Relacje z personelem medycznym
1 – spotkanie - Zakończenie cyklu spotkań:
Podsumowanie całego cyklu
Pytania, informacje zwrotne, konsultacje
1 – spotkanie
W trakcie cyklu na spotkaniach poznajesz i uczysz się. Między spotkaniami masz do wykonania wiele pracy własnej. Stosujesz to, czego się nauczyłeś. Ktoś metaforycznie nazwał to „gimnastyką duszy”.
Aktywne, zaangażowane przejście całego cyklu wystarcza do nauczenia się dalszej pracy ze sobą. Pomaganiu sobie w zdrowieniu
i utrzymaniu zdrowia w dalszym życiu. Cykl można powtarzać jeśli komuś praca w grupie, która jest dodatkowym motywatorem, bardziej odpowiada.
Chcesz dowiedzieć się więcej?
Przeczytaj: O.C. Simonton, S. Matthews-Simonton, J.L. Creighton – „Triumf życia możesz mieć przewagę nad rakiem”,
I. McDermott, J. O’Connor – „NLP i zdrowie”.
