Leczenie raka niskozróżnicowanego i anaplastycznego tarczycy

Leczenie raka niskozróżnicowanego i anaplastycznego tarczycy

onkoRokowanie w raku anaplastycznym tarczycy jest złe. Operacja radykalna możliwa jest rzadko, nie zawsze istnieje możliwość podjęcia radykalnej radioterapii, chemioterapia nie przynosi również  zadowalających efektów. W leczeniu stosuje się monoterapię doksorubicyną lub schematy wielolekowe, nie udowodniono jednak wyższej skuteczności tych ostatnich. Jednoczasowe stosowanie radio- i chemioterapii ma nadal status terapii doświadczalnej.

Jeżeli patolog stwierdza utkanie anaplastyczne i utkanie raka zróżnicowanego, można rozważyć wskazania do leczenia izotopem jodu 131. W raku niskozróżnicowanym leczenie obejmuje leczenie operacyjne i radioterapię, wskazania do leczenia izotopem 131I ustalane są indywidualnie.

Leczenie pierwotnego chłoniaka tarczycy

W rozpoznaniu  pierwotnego chłoniaka tarczycy z grupy MALT konieczne są badania wykluczające wtórne zajęcie tarczycy w przebiegu chłoniaka uogólnionego, jak usg, tomografia komputerowa lub badanie rezonansu magnetycznego. W pierwotnym chłoniaku tarczycy wskazania do leczenia operacyjnego nie są jednoznacznie ustalone, część ośrodków uważa, że operacja nie poprawia rokowania odległego. Wskazania do radio- i chemioterapii zależą od zaawansowania i stopnia złośliwości.

Leczenie guzów chromochłonnych w zespole MEN2 i nadczynności przytarczyc

Leczenie guzów chromochłonnych jest leczeniem operacyjnym. Jeżeli u chorego współistnieje guz chromochłonny i rak rdzeniasty tarczycy, najpierw należy przeprowadzić operację nadnerczy, żeby uniknąć zaostrzenia objawów guza chromochłonnego.  Operacja guza chromochłonnego musi być poprzedzona co najmniej dwutygodniowym leczeniem przygotowującym. Jeżeli konieczna jest obustronna adrenalektomia, chory musi być dobrze pouczony o zasadach terapii substytucyjnej. Należy pamiętać, że w dziedzicznym raku rdzeniastym, przebiegającym jako zespół MEN2, znaczący odsetek zgonów związany jest z powikłaniami nadnerczowymi – przelomem nadciśnieniowym lub niewydolnością kory nadnerczy.

Leczenie nadczynności przytarczyc w  MEN2A odbywa się na ogólnie przyjętych zasadach, jest  jednak często utrudnione przez wcześniejsze operacje tarczycy.